In een recente onthullende interview heeft de jonge wielerkampioen Tadej Pogačar zich uitgesproken over de legendarische Belgische wielrenner Eddy Merckx, en daarmee een debat op gang gebracht in de wielerwereld. Pogačar, die bekend staat om zijn indrukwekkende prestaties in de Tour de France en andere grote ronden, sprak openhartig over zijn respect voor Merckx als een van de grootste renners aller tijden, maar ook over de rivaliteit en de complexiteit van de relatie die hij met de voormalige Belgische kampioen heeft ervaren.
Merckx, ook wel bekend als “De Kannibaal” vanwege zijn honger naar overwinningen, wordt door velen beschouwd als de beste wielrenner aller tijden, met talloze overwinningen in grote rondes en klassiekers. Zijn record van vijf Tour de France overwinningen en zijn ongelooflijke lijst van 525 professionele zeges spreekt voor zich. Toch, zoals Pogačar onlangs aangaf, heeft de impact van Merckx op het moderne wielrennen niet altijd een onverdeeld positieve indruk achtergelaten, vooral als het gaat om de hedendaagse rivaliteit en de manier waarop wielrennen in de ogen van de jonge generatie wordt bekeken.
Pogačar’s Opmerkingen over Merckx: Respect en Rivaliteit
In het interview, dat werd gehouden tijdens de Vuelta a España 2024, gaf Pogačar toe dat Merckx “zonder twijfel een van de grootste namen in het wielrennen is”. “Zijn records zijn verbluffend, en iedereen die van wielrennen houdt, moet dat respecteren,” aldus Pogačar. Maar de Sloveense kampioen benadrukte ook dat niet alles in het wielrennen van Merckx altijd bewondering wekte bij de jonge generatie van vandaag.
“Er was altijd veel druk om te winnen, om je te bewijzen, en soms werd dat als een zware last ervaren”, voegde Pogačar eraan toe. “Merckx had de neiging om een bepaalde agressieve benadering van het wielrennen te promoten. De mentaliteit van ‘altijd alles geven’ zonder enige concessies te doen was misschien wel de reden dat zijn rivalen hem niet altijd als een geliefde figuur beschouwden. Niet iedereen was dol op hem, zelfs niet zijn medewielrenners.”
De rivaliteit tussen Merckx en andere topwielrenners in zijn tijd was legendarisch. Zijn onverschrokken wil om te winnen zorgde vaak voor spanningen, zowel op de weg als buiten de koers. Deze periode werd gekarakteriseerd door een benadering van wielrennen die Pogačar nu als ‘fysiek uitputtend’ en ‘mentaal veeleisend’ beschouwt.
“Het idee van alles geven om te winnen was geweldig, maar het veroorzaakte veel druk, en niet elke renner had dat nodig om zijn succes te behalen,” legde Pogačar uit. Hij suggereerde dat de manier waarop Merckx zijn team en andere renners behandelde, in sommige gevallen niet altijd het meest ondersteunend of vriendelijk was. Dit contrasteert met de meer harmonieuze en strategische aanpak van hedendaagse renners, waarbij samenwerking en steun binnen het team centraal staan.
Het Verschil in Aanpak: Moderne Wielrennen versus Merckx’ Tijd
Pogačar legde uit dat de wielersport is veranderd sinds de tijd van Merckx, en benadrukte de verschuiving in de manier waarop teams en renners tegenwoordig samenwerken. In tegenstelling tot de dagen van Merckx, waar individuele rijders vaak tegen elkaar streden om de overwinning, is het moderne wielrennen sterk afhankelijk van teamdynamiek en strategische samenwerking. Renners als Pogačar, Jumbo-Visma’s Jonas Vingegaard, en Ineos’ Egan Bernal gebruiken de kracht van hun teams om prestaties te verbeteren en risico’s te spreiden.
“Wielrennen vandaag de dag is meer een teamspel dan ooit tevoren,” zei Pogačar. “Ja, ik wil winnen, en ik wil mijn team helpen winnen, maar ik weet dat ik dat niet alleen kan. De grote winsten komen niet alleen van individuele strijd, maar ook van teamwork. Het is belangrijk om te weten wanneer je moet aanvallen en wanneer je je moet ondersteunen. Het is niet meer het brute, onmiskenbare willen winnen, zoals het in de tijd van Merckx was.”
Het idee van “teamwork” staat in schril contrast met de manier waarop Merckx zijn dominante periode beleefde. Gedurende zijn carrière was Merckx beroemd om zijn felheid en zijn overtuiging dat hij elke race moest winnen, wat vaak tot spanningen leidde in zijn team, vooral bij grote ronden zoals de Tour de France. Merckx stond bekend om zijn onverbiddelijke benadering van zijn medewielrenners, wat soms leidde tot conflicten.
Merckx’s Invloed op de Sport: Complexe Erfenis
Hoewel Pogačar erkent dat Merckx een enorme invloed heeft gehad op het wielrennen en zijn carrière, blijft de Sloveen kritisch over de erfenis die Merckx achterliet in termen van de persoonlijke rivaliteit en de druk die het legendarische winnen met zich meebracht.
“Er was altijd deze verwachting van Merckx om te winnen en de koers te domineren,” zegt Pogačar. “Als je geen winnaar was, werd je misschien niet serieus genomen. Dat is het andere aspect van zijn erfenis dat niet altijd gemakkelijk was voor anderen om mee om te gaan.”
De manier waarop Merckx zijn persoonlijke prestaties en de verwachtingen voor de toekomst van het wielrennen tentoonstelde, leidde er vaak toe dat rivalen zich geïntimideerd of buitengesloten voelden. In zijn tijd werd alles gemeten aan de vraag: “Kan je winnen, of ben je niet goed genoeg?” Pogačar suggereerde dat deze mentaliteit de sport op een bepaald moment verziekte.
Pogačar’s Heden: Nieuwe Normen in het Wielrennen
Als een van de meest succesvolle en populaire renners van de huidige generatie, heeft Pogačar een andere benadering van het wielrennen. Hij benadrukte dat hoewel winnen altijd het einddoel blijft, het welzijn van de renners en het respect voor het team een belangrijker onderdeel van zijn benadering is.
“In de sport van vandaag is het belangrijk om een gezonde balans te vinden. Wielrennen is fysiek zwaar, maar het gaat ook om mentale gezondheid. Wanneer je alles geeft om te winnen, moet je niet vergeten om ook voor jezelf en je team te zorgen,” verklaarde Pogačar. Hij zei dat het vertrouwen in zijn teamgenoten en de gedeelde focus op langetermijnsuccessen zijn succes de afgelopen jaren had gevormd.
Een Blik op de Toekomst
Hoewel Pogačar’s opmerkingen over Merckx duidelijk de complexiteit van de relatie tussen de generaties weerspiegelen, blijft de jonge Sloveen een groot respect tonen voor de erfenis van de Belgische legende. “Ik heb veel van Eddy Merckx geleerd, zowel uit zijn successen als uit de moeilijke momenten in zijn carrière. Hij heeft de sport definitief veranderd, en ik ben trots om in zijn voetsporen te rijden,” zei Pogačar.
De gesprekken over Merckx en Pogačar benadrukken het verschil in benaderingen tussen de generaties, maar ook de gedeelde passie voor de sport. Terwijl Merckx de grenzen van de mogelijkheden in het wielrennen verlegde, breekt Pogačar met zijn benadering van samenwerking en het behoud van mentale en fysieke gezondheid nieuwe normen voor de wielrenners die volgen. Het lijkt erop dat de toekomst van het wielrennen, geleid door jonge sterren zoals Pogačar, verder zal evolueren, terwijl de erfenis van Merckx altijd een invloedrijke inspiratiebron zal blijven.
Be the first to comment